Na de vele kampioenschappen in de Fortuna-jeugd kon ook de C3 zich zaterdag in het mooie rijtje scharen. En ook al zijn ouders natuurlijk niet objectief, wij vonden dat ruimschoots verdiend. In de poule was de lastigste tegenstander Ondo C2 al thuis en uit (0-14) vakkundig uitgeschakeld en tegen Odo in Maasland kon vorige week de vlag al officieus uit.
Na het startsein van scheidsrechter Peter Boes, werd het publiek getrakteerd op een aantrekkelijke pot, waarin het tempo met uitzondering van enkele periodes hoog lag. Het eerste aanvalsvak van Senne en Koen gaf meteen het signaal aan Excelsior C1 dat er niets te halen viel. Senne opende de score, Sterre en Senne combineerden er aardig op los, en Koen liet snel 2-0 aantekenen. Ook het tweede aanvalsvak drukte meteen zijn stempel op de wedstrijd met doelpunten van Niels (afstandsschot) en Senna. Nadat aanvankelijk het vak van Sterre het tempo wat liet lopen, kon Axel van onder de korf gemakkelijk de aanvalsdruk weer herstellen. Vanaf dat moment kon de C3 wel heel makkelijk afstand nemen van Excelsior, waarbij de ene treffer na de andere volgde. Anouk scoorde prachtig van afstand (9-0) en Koen liet de 10-0 aantekenen, waarna Peter Boes het tijd voor de rust vond.
Natuurlijk kunnen we hier niet alleen juichverhalen vertellen. Er moeten ook kritische noten gekraakt worden. Niels was in staat om 3 keer achter elkaar onder de korf te missen, terwijl in het andere vak in de tweede helft de ene na de andere pisboog werd gegooid. In de tweede helft liet de score wat langer op zich wachten, maar gelukkig maakte Liz de dubbele opener. Daarmee ging ook het tempo in de tweede helft omhoog, en kreeg het publiek een paar snelle aanvalscombinaties voorgeschoteld. Een doorloopkans van Koen werd onregelementair gestopt, waarna Axel – op aandringen van zijn vader thuis nog de nodige straftrainingen te hebben gevolgd – de stip er nu wel inlegde. Doelpunten in de tweede helft waren er verder van Niels (2x), Senne, Anouk en een prachtige doorloop van Koen. Met 18-1 op het scoreboord werd het kampioensfeest uitbundig gevierd. En meer door de dames dan door de heren die soms wel wat beteuterd in een hoekje leken te zitten, zo viel uw verslaggever langs de lijn op. Maar ze waren er niet minder blij om.
De C3 heeft er dus een mooi veldseizoen op zitten en is als team echt gegroeid, ook letterlijk trouwens. En dat (in figuurlijke zin) is echt de verdienste van Sven en Wayne! Championnenkwekers!
