Fortuna/Delta Logistiek B1 trof de afgelopen weken de ploegen uit de bovenste helft van de ranglijst. We weten vrij goed wat we zelf kunnen en (nog) niet kunnen, maar het is iedere week weer een beetje gissen naar het niveau van de tegenstanders. De uitslagen geven soms wat houvast maar ook dit weekend waren er in deze poule weer vele verrassende uitslagen. Het zegt dus niet alles maar nu we bijna iedereen een keertje hebben gehad, wordt er wel een heleboel duidelijk.
Drie weken geleden troffen we op het Pomonaplein met Achilles B1 een stugge tegenstander. Vrijwel de gehele wedstrijd stonden we tussen de twee en vier doelpunten voor maar echt loskomen deden we niet. Uiteindelijk met 11-14 een verdiende overwinning maar de afronding was in deze wedstrijd onder de maat.
Vorige week dan de thuiswedstrijd tegen PKC/SWK Groep B1. Op KL-niveau kunnen we al enige jaren niet meer van de Papendrechters winnen en is een pak op de broek regelmatig ons deel. Tijd om eens van ons af te bijten. En dat deden we. Door goed en strak te verdedigen in combinatie met meevangen waar het kan, werd PKC moedeloos gespeeld. Vrijwel ieder schot dat ze losten was voor ons waardoor hun geliefde “2e schot-spelletje” er totaal niet uitkwam. Dat tweede of derde schot kwam er namelijk bijna nooit. Met 15-8 wisten we deze wedstrijd overtuigend te winnen en daarmee kwamen we alleen op kop.
Die overwinning zou echter weinig waard zijn wanneer we vandaag niet van Die Haghe B1 zouden winnen. De Kanaries hebben een groot deel van hun C1 van vorig seizoen door geschoven en doen het daarmee verrassend goed in de B-Hoofdklasse. Met 8 punten uit 5 wedstrijden gingen ze onbevangen de wedstrijd tegen ons in. En er zijn geen gevaarlijkere ploegen dan ploegen die niets te verliezen hebben…….
We waren dus voorbereid op een lastig potje en wisten dat we vooral verdedigend het verschil moesten maken. Ze hadden hun opstelling een beetje door elkaar gegooid, maar daar waren we op voorbereid en we stelden dus iets anders op dan we in eerste instantie in gedachten hadden. Kay en Jan mochten de strijd aan gaan met de schutters van Die Haghe en deden dit, prima gesteund door de meiden, met verve. Dit vak zou uiteindelijk maar twee goals incasseren in 60 minuten en dan weet je al dat je bijna niet kan verliezen.
Een redelijk gemakkelijke 0-2 (Mark 2x van afstand) voorsprong werd binnen twee aanvallen teniet gedaan (2-2). Maar via Pien en Annick naar een 2-4 voorsprong. Scorende meiden is altijd lekker. Uiteindelijk zouden de ladies weer 7 goals noteren en ze hebben daar over het algemeen niet al teveel doelpogingen voor nodig. Kay liet zien dat hij niet alleen goed kan verdedigen maar ook aanvallend zich steeds meer laat zien en twee schoten van hem betekende het eerste echte gaatje (2-6).
Daarna een problematische fase voor Fortuna/Delta Logistiek B1. Net als in de voorgaande wedstrijden “vergeten” we om de wedstrijd te beslissen als de kansen zich aandienen. De verdediging had het goed onder controle en dwong Die Haghe tot snelle en onrustige keuzes. Aanvallend waren wij echter minimaal net zo onrustig. Kansen werden niet afgerond, foute schot keuzes, onzuiverheid in de passing en onhandige overtredingen. Het zorgde voor een doelpuntloze fase van bijna 10 minuten…. Toen echter eindelijk de 3-6 viel, was er wel direct het antwoord: wederom Mark van afstand (3-7).
De rust ging in met een 4-7 tussenstand.
In de rust vrijwel dezelfde speech als vorige week. Verdedigend super. Aanvallend onrustig en onhandig. Daar valt nog een hoop te winnen. Na de rust eerst de 5-7 maar eindelijk gingen we onze kansen wat dichterbij de korf zoeken. Een tussensprint naar 5-10 met damesgoals van Yona en Annick. Voor laatstgenoemde moest de wedstrijd regelmatig worden stilgelegd, omdat de scheidsrechter van dienst iedere schaafwond met een pleister afgeplakt wilde hebben. Lastig als die pleisters er na 1 beweging weer afliggen en omdat Annick nog wel eens op de grond ligt te dweilen door haar tomeloze inzet moest de EHBO-koffer er regelmatig aan te pas komen.
Vanaf 7-10 vonden we het mooi geweest en ging ook aanvallend het niveau omhoog. Een eindsprint naar 7-15 waarbij de 7-14 uit handen van Jason zowel door hem als door het team met gejuich werd begroet. Voor Jason een mooie bekroning voor een goede wedstrijd. Het einde kwam bij 8-16 met een mooie doorloopbal van Kay en toen we na afloop hoorden dat de nummer 2 PKC thuis kansloos verloor van Achilles B1 (7-16) was het feest helemaal compleet.
Volgende week nog de thuiswedstrijd tegen Fortis B1. We zijn al “Herbstmeister” maar gaan er natuurlijk alles aan doen om zonder puntverlies de zaal in te gaan. Parijs is nog ver maar voorlopig hebben we de gele trui in handen met een geruststellende voorsprong…..
