DOORELEAN OR CRICK 18 OKTOBER 2018 00:00
4 redenen waarom de eerste kilometers altijd de moeilijkste zijn
‘Je hoeft maar 5 kilometer te lopen, dan kun je naar huis.’ Misschien is dit een gedachte die ook vaak door jouw hoofd heen gaat. Je probeert jezelf mentaal op te peppen om naar buiten te gaan, maar komt moeizaam door die eerste kilometers heen. Hoe komt dit? En waarom zijn de eerste kilometers altijd zo moeilijk?
Je spieren moeten opwarmen
Je moet je lichaam de kans geven om van de anaerobe zone over te schakelen naar de een aerobe zone. Je krijgt dus simpel gezegd niet genoeg zuurstof om het tempo te lopen wat je wil lopen. Dus je hebt moeite om het juiste tempo te vinden. Als je in de ochtend hardloopt, ben je vaak nog niet helemaal wakker tijdens die eerste kilometers waardoor het extra moeilijk kan zijn. Maar als je een goede warming-up toevoegt aan je training (zeker in de koudere maanden) kunnen die eerste kilometers minder zwaar voelen.
We beginnen vaak te snel of te langzaam
Hoe vaak kijk je naar je horloge tijdens de eerste kilometers en schrik je van je tempo? Of je denkt: Ik ga veel te snel! Of je denkt: Ik kan net zo goed wandelen met dit tempo! En dit gebeurt allemaal tijdens de eerste kilometers. Het is constant zoeken naar je tempo, maar daarna kom je gelukkig wel heerlijk in de flow.
Je moet er nog mentaal inkomen
Gefeliciteerd! Je hebt jezelf de deur uit gekregen om te gaan hardlopen. Die eerste kilometer is dan een goed moment om even mentaal voor te bereiden op wat er gaat komen, zoals interval, tempo of een langere afstand.
De endorfine werkt nog niet
Hoewel verschillende onderzoeken niet eenduidig zijn over lichaamsbeweging en endorfine, bleek uit één onderzoek dat sommige mensen na slechts 10 minuten zweten al een runnershigh krijgen. En laat het nou net zijn dat je bijna 2 kilometer hebt gelopen voordat je zo voelt.
Dus de volgende keer als je hardloopt, vergeet niet, na die eerste paar kilometer zal het makkelijker gaan!
