Hardloopschaamte. Opeens overviel het me: hardloopschaamte. Een woord waar ik nog nooit van had gehoord vóór de coronacrisis. Het overviel me toen ik een loopshirt aan het uitzoeken was om in te gaan trainen. Het shirt waar ik zin in had daar stond heel groot “De Vrolijke Loper” op. Maar eigenlijk wilde ik incognito lopen. Als ik alleen ga hardlopen of eventueel samen met mijn man, dan mag dat. Maar desondanks voelde ik me toch een beetje bezwaard.

Ik sprak mezelf streng toe: ‘Ing, je mag hardlopen buiten mits je op afstand blijft en niet de drukte op zoekt.’ Zo gezegd, zo gedaan. Het was vrijdagochtend 8.00 uur en, hup, daar ging ik; de paden op, de lanen in vooruit met ferme pas. In mijn vrolijke shirt wandelde ik de straat uit. Nordic Walking werd het vandaag. Want ik was een beetje lui en had geen zin om te gaan rennen. Bovendien heb ik een aantal wandeltrainingen in mijn schema opgenomen om mezelf klaar te stomen voor de Eiger Ultra Trail.

Raadplaatje

En die Eiger Ultra Trail komt snel dichterbij. Medio juli staat deze op de kalender. Als die door gaat, want niks is momenteel zeker. Wat wel zeker is, is dat mijn werk als zelfstandig hardlooptrainer volledig stil ligt. Om mijn trailrun- en wandelgroepen gemotiveerd te houden hebben we een spelletje bedacht. “Raad waar hij/zij staat?!”. Tijdens het wandelen of het rennen maakt iemand een selfie en de rest raad waar diegene staat. Hartstikke leuk en op deze manier houden we onderling contact.

Facebook challenge

Om zelf gemotiveerd te blijven doe ik mee aan een challenge op Facebook. 666 km in 60 dagen, verdeeld in een aantal verschillende afstanden. Afstanden tussen 1 km – 80 km. Ik heb overigens totaal niet de illusie dat ik dat ga halen, maar het is reuze leuk om mee te doen. Telkens als je een afstand hebt gedaan, en dat mag wandelend of rennend, kan je een vakje van de kaart wegstrepen. Vrijwel iedereen plaatst ook een foto met bewijsmateriaal in de groep en dat is reuze gezellig! Zo blijf ik toch een beetje aangesloten bij mijn trailrunmaatjes in NL en B. In België heeft iedereen het wat moeilijker om de afstanden te halen, dus die lopen zich soms wezenloos in hun achtertuin of op hun balkon.

Apocalyps

Na 4,5 uur en bijna 27 kilometer was ik terug van mijn wandeling. Inderdaad met ferme pas: bijna 6 km/u. En wat leverde deze training mij op behalve twee joekels van blaren en een paar stijve poten? Een wereld zonder corona maar met eekhoorns en vrolijk tjilpende vogeltjes. Ik voelde me bijna alleen op de wereld. Dat gevoel werd een dag later nog sterker toen ik een stukje ging hardlopen met mijn man op het strand. Eind van de middag liepen we op een werkelijk verlaten strand. Een soort apocalyptisch gevoel bekroop mij. Alsof de aarde verlaten was. Alsof ik op het toilet zat toen iedereen besloot weg te gaan en ze me vergeten waren. Zeker, het is heerlijk als je het hele strand voor jezelf hebt maar ik zal blij zijn als we straks weer hutje mutje naast elkaar liggen op het zand.