Hoewel Mirjam Maltha na de gewonnen Korfbal Leaguefinale in 2019 al aangaf dat ze nog – in ieder geval – een seizoen zou doorgaan, heeft ze dinsdagavond/donderdagavond aan de groep bekend gemaakt dat ze bezig is aan haar laatste maanden als speler van de Fortuna/Delta Logistiek-selectie. “Korfbal stond bij mij altijd op nummer een. Die prioriteit is nu verschoven naar mijn maatschappelijke carrière. Het wordt alleen maar drukker en dat is niet meer met topsport te combineren.”
Na vijftien jaar met Fortuna/Delta Logistiek op het allerhoogste niveau komt daarmee een einde aan een imposant tijdperk. “Ik heb altijd gezegd dat ik nog een keer een zaaltitel wilde winnen, dat gebeurde vorig jaar. Ik had dat niet durven dromen. Mijn laatste titel dateert alweer uit 2004. Het winnen van die titel vorig jaar heeft me een soort rust gegeven.”
Niet alleen veroverde ze twee landstitels en drie Europa Cups, ze werd tevens international en voegde menig hoofdprijs aan haar palmares toe. Maar ze is vooral dankbaar voor het feit dat ze in het roodwitte shirt van Fortuna/Delta Logistiek mocht spelen. “Ik heb hier het plezier in korfbal teruggevonden, ik ben terecht gekomen in een warm bad met zoveel lieve mensen. Ik voelde me vanaf de eerste minuut direct al thuis. Ik ben vooral trots dat ik al die jaren het Fortunashirt heb mogen dragen, het is een eer dat je in het vlaggenschip van de club mag spelen. Zoveel mensen dromen ervan en voor velen is het niet weggelegd. Je bent een voorbeeld vanaf het jongste lid tot aan de oudste. Zeker voor de jeugd. En natuurlijk de altijd trouwe supporters die elke week langs de lijn staan, daar geniet ik van en daar ben ik dankbaar voor.”
Imposant is ook het aantal wedstrijden dat ze inmiddels al heeft gespeeld namens Fortuna/Delta Logistiek in de Korfbal League. De 300 gaat ze net niet halen, al had het niet veel gescheeld of ze was gestrand op 276. “Ik heb vorig jaar al overwogen om te stoppen, maar doordat Marcel aan mij aangaf dat hij aan zijn laatste seizoen bezig was, heb ik besloten om er nog een jaar aan vast te knopen. Het zou een groot gemis zijn voor Fortuna/Delta Logistiek als wij allebei zouden stoppen, een heel groot gat dat niet een, twee, drie is op te vullen. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen.”
Nu is het moment daar echter toch dat het hoge woord eruit is. Hoewel ze toch stiekem droomt van een zaaltitel in Ahoy, blikt ze ook al terug op mooie en minder mooie momenten. “Het jaar waarin we ternauwernood aan degradatie ontsnapten zal ik niet snel vergeten. Het spelen van dat soort wedstrijden is zo’n andere dimensie. Gelukkig bleven we erin. Ook de vele zware blessures die een aantal van mijn ploeggenoten opliepen, staan bij mij in het rijtje dieptepunten. Ik weet nog dat we eind 2014 in korte tijd eerst Cindy met een zware knieblessure van het veld gedragen zagen worden en twee weken later Ryanne Segaar. Ik zat in de kleine kantine en was helemaal van de kaart. Hoe bestond het dat dit ineens allemaal gebeurde.”
Gelukkig waren er ook veel hoogtepunten in de lange carrière die Maltha in het eerste speelde. “In mijn allereerste jaar bij Fortuna in 2003/2004 won ik de zaaltitel en speelden we de Europa Cup in de Buitenhof in Delft. Vooral dat laatste was zo prachtig. In je eigen stadje in een volgeladen sporthal, een superspannende wedstrijd die werd gewonnen door een golden goal van Heleen van der Wilt. De ontlading en het feest daarna waren waanzinnig. Het jaar erna behaalden we wederom de Europa Cup in het Franse Saint Etienne. Een trip om nooit meer te vergeten.”
“En natuurlijk de finales die ik speelde. Eerst in 2013 tegen PKC in Ahoy. We verloren deze finale helaas, dat was een enorme domper, maar we stonden er wel in die finale. Dat jaar was voor mij sowieso een hoogtepunt. Ik werd dat jaar korfbalster van het jaar. Een bijzondere prijs die ik koester gezien de speelster die ik ben. De finale tegen TOP in Ziggo Dome in 2018 was ook gewoon weer in een finale. We stonden er, maar de play-offs tegen PKC hadden te veel van ons gevraagd. En tot slot de landstitel van vorig seizoen. Een prachtig seizoen waarin eigenlijk heel veel dingen op het juiste moment op zijn plek vielen. We werden beloond voor een seizoen keihard werken.”
En hoewel de finale van 2018 werd verloren, ging daaraan vooraf wel een mooie driestrijd met PKC/SWKGroep. “Die play-off wedstrijden waren sensationeel. De eerste wedstrijd wonnen we in Papendrecht met een meesterlijk tactisch plan van Ard en Damien. De tweede wedstrijd verloren we dik in eigen huis. Die derde wedstrijd, op dinsdagavond, waar iedereen dacht dat PKC de derde zou winnen, gingen wij er met dat finaleticket vandoor. Wederom na een sterk tactisch strijdplan. PKC stond bijna de hele wedstrijd voor, maar in de tweede helft kwamen we langszij en stond er een gelijkspel op het scorebord na de reguliere speeltijd. Een verlenging volgde die eindigde in weer een gelijke stand. Toen volgde het golden goal principe. De spanning was om te snijden, maar het feit dat wij hem maakten en wonnen was onvergetelijk. De ontlading daarna was niet in woorden te beschrijven, prachtig.”
Als Fortunezen hoeven we niet bang te zijn dat we Maltha nooit meer terug gaan zien. Ze zal, als haar agenda het toelaat, zeker aanwezig zijn op de club. “Natuurlijk gaan jullie me terugzien bij Fortuna/Delta Logistiek. Daar waar ik kan zal ik zeker bij wedstrijden komen kijken. Voor mij is nu eerst het belangrijkste om mijn opleiding af te ronden en als dat zover is zal ik zeker wat voor Fortuna/Delta Logistiek gaan doen. In welke vorm dat weet ik nog niet. Dat zal de toekomst uitwijzen.”
Foto: Edwin Sonneveld, Korfbalfoto.nl
